سایت علمی و پژوهشی آسمان

تحقیق رایگان سایت علمی و پژوهشی آسمان , تحقیقات دانش آموزی ، فرهنگیان و دانشجویان  اقدام پژوهی ، گزارش تخصصی

انشا در مورد پریدن وسط حرف دیگران

این مطلب شامل سه انشا است :

انشاء یک

مقدمه: از همان کودکی به ما آداب و معاشرت درست آموزش داده می شود و این وظیفه ی سنگین به عهده پدر و مادر و معلمان قرار دارد تا کودک از همان سن کم با این مسائل آشنا شود و در زندگی آموخته های خود را انجام دهد.

تنه انشاء: هر کسی در زندگی ملاک و آدابی را پیروی می کند و این آداب از کودکی به ما آموخته می شود مثل محترمانه صحبت کردن با بزرگتران یا درست نشستن و یا درست غذا خوردن و موضوع اصلی ما وسط حرف دیگران نپریدن. زمانی که دوست ما و یا بزرگتران در حال صحبت هستند ما باید صبر کنیم تا کلام آن ها تمام شود بعد ما شروع به صحبت کنیم زیرا با پریدن میانه حرف آن ها ممکن است علاوه بر بی ادب تلقی شدن ما موجب فراموش کردن رشته ی کلام آن فرد شود و فرد مورد نظر اعتماد به نفس و متن مورد نظر خود او که در ذهن خود مرتب کرده بود از هم پاشیده شود و از ادامه ی صحبت خود عاجز شود و آن شخص از ما ناراحت و دل چرکین شود و یا امکان دارد به کلی موقعیت خود را از دست دهد، این موقعیت می تواند برای او چه از نظر معنوی حائز اهمیت باشد.

بنابراین ما این اصل مهم در آداب و معاشرت را همیشه باید رعایت کنیم و در میان کلام هیچ کس نپریم فرقی ندارد فرد موردنظر از ما بزرگتر باشد و یا کوچکتر و یا حتی دوست صمیمی ما باشد. مهم این است که ما آداب درست برخورد کردن و درست صحبت کردن را همیشه رعایت کنیم و آن را یکی از اصل های مهم در زندگی خود قرار دهیم.

نتیجه گیری: در میان کلام کسی نپریدن نوعی احترام به خود ما است و به وجهی دیگر نشان دهنده ی ادب خانوادگی و شخصیت ما است. بنابراین ما باید برای درست ظاهر شدن در جامعه همیشه در تلاش باشیم و درست ظاهر شویم.

انشاء دو

رسول خدا (صلی الله علیه وآله) در حدیثی می‌فرماید: «هر که در میان سخن گفتن برادر مسلمان خود سخن بگوید، چنان است که خدشه و خراشی در روی وی وارد نموده است».

براساس این سخن، قطع کردن سخن دیگری می‌تواند تا بدین حد دردآور باشد و فرد مقابل را برنجاند. قطع کردن حرف دیگران از چند لحاظ موجب تخریب روابط بین فردی می‌شود: نخست، موجب می‌شود فرد احساس ناخوشایندی از برقراری ارتباط با ما داشته باشد و احساس کند که شنونده خوبی نبوده و برای وی احترام قائل نیستیم.. دوم، این کار موجب می‌شود سلسله گفته‌های شخص به کلاف سردرگمی تبدیل شود و وی نتواند پیام اصلی خود را آن‌گونه که می‌خواست منتقل کند.

بهتره اگر کاری با یکی که در حالِ صحبت کردن هست داریم، کمی صبور باشیم و اجازه بدیم صحبت هاش تموم بشه بعد ما کارمون رو بگیم و یا اگه کارمون خیلی ضروری و واجب هست عذرخواهی کنیم و موضوع رو بیان کنیم.یا اصلا زمان هایی هست که خودمون داریم با شخصی صحبت میکنیم و یکهو یکی مثل عجلِ معلق سر میرسه و میپره وسط حرف های ما و میخاد که کارِ خودش رو سریعتر پیش ببره.بهترین راه حل برای اینجور افراد اینه که اجازه بدیم صحبت هاشون رو تموم کنند و ما هم به صحبت هاشون گوش کنیم.

ابراهیم بن عباس به نقل از امام رضا (علیه السلام) نقل می‌کند که ایشان برای حفظ احترام، هرگز حرف کسی را پیش از اتمام سخنش قطع نمی‌کرد.

انشاء سه

چند سال پیش رفته بودم در شرکتی و منتظر بودم تا کاری رو برای من انجام بدند، چون من زیاد به اون شرکت رفت و آمد داشتم چارتِ سازمانی، سِمَت ها و جایگاهای افراد رو خوب میشناختم. من توی اتاق مدیرعامل نشسته بودم و مدیر مالی هم کنارِ دست ایشون نشسته بود و داشتند در مورد کار و موارد حاشیه ای صحبت میکردند، بعد از چند دقیقه آبدارچی شرکت، همراه با جارو و خاک انداز وارد اتاق شد تا کارش رو انجام بده، همونطور که مدیرمالی و مدیرعامل داشتند باهم در رابطه با حاشیه کار صحبت میکردند آبدارچی شرکت هم میپرید وساون لحظه مدیرعامل و مدیرمالی اون شرکت به روی خودشون نیوردند و هرچقدر بی محلی میکردند، آبدارچیِ شرکت متوجه نبود که وقتی دو نفر در حال صحبت هستند نباید بپره وسط حرف، مخصوصاً اینکه در جایی مثل شرکت که سِمَت ها و جایگاه هر فرد مشخص هست.

همین موضوع و موضوعاتی از این قبیل باعث به اخراجِ این شخص از شرکت شد، درصورتیکه ایشون خیلی کارهارو خوب انجام میداند و شخص مرتب و منظمی بودند و فقط رعایت نکردنِ چند موضوعِ کوچیک باعثِ اخراج شدندش از شرکت شد.

شاید از نظر آبدارچی شرکت، پریدن وسط حرف مدیرعامل و مدیر مالی و شرکت دادنِ خودش در بحث خیلی جذاب و باحال باشه، یا شاید هم آبدارچی فکر می کنه که با این کار می تونه حس دوستی بین خودش و مدیران ایجاد کنه. حرفشون و در رابطه با همون موضوع، خودش رو در بحث شرکت میداد.